كارگاه تخصصي آشنايي با مكتب ادبي فو توريسم برگزار شد

به گزارش گروه گروه فرهنگ و ادب  مهر، مسئول كانون ادبي معاونت فرهنگي جهاد دانشگاهي واحد تربيت معلم در اين كارگاه گفت : فوتوريسم از فيوچر به معني آينده ، مكتبي از مكتب هاي ادبي است كه در اوايل قرن بيستم در ايتاليا به وجود آمد. بنيان گذار آن شاعري به نام " اميليوفيليپو توماسو مارينتي" است كه نخست نظرياتش را در نشرياتي در ميلان و فلورانس ايتاليا چاپ كرد و سرانجام مرامنامه يا مانيفست مكتب خود را در ضميمه ادبي روزنامه فيگارو پاريس در سال 1909 ميلادي به چاپ رساند.

سعادت روشن افزود:مارينتي كه بر ضد روش هاي ادبي قرن نوزدهم از جمله رمانتيسم و نمادگرايي قيام كرده بود ،تغزل و احساسات را در شعر رد كرد و مكتبي به وجود آورد كه از نظر او متناسب با زندگي جديد و روحيه مردم در عصر ماشين و هواپيما و كارخانه و تحرك و تلاش ها و سر و صداهاي زندگي ماشيني قرن بيستم بود .

سعادت روشن در ادامه به بيان ويژگي هاي پيروان اين مكتب ادبي پرداخت و اظهار داشت :فوتوريست ها با هر گونه ابراز احساسات و بيان هيجانهاي دروني شاعرمخالف بودند .تجليل از ماشين و مظاهر زندگي جديد و تمدن جديد از اصول كار آنها محسوب مي شد و در زندگي ماشيني جديد ، از جمله پرواز هواپيماها ، فعاليت كارخانه ها و مراكز بزرگ صنعتي، زيبايي هايي تازه و غير معمول كشف مي كردند و براي بيان هنري اين زندگي جديد ، به ايجاد زبان تازه اي دست زدند ؛ زباني خاص ، پر از كلمات غير شعري كه از قواعد دستوري و نظم و ترتيب معمول در آن خبري نبود .

مسئول كانون ادبي معاونت فرهنگي جهاد دانشگاهي واحد تربيت معلم با بيان اينكه فوتوريسم، بيشترين تاثير خود را در ادبيات روسي برجاي گذاشت، گفت :اين مكتب، پيش از انقلاب اكتبر (1917)در شعر روسي نفوذ كرده بود؛ اما محيط پرهيجان دوران انقلاب اكتبر، زمينه خوبي براي رشد آن فراهم كرد و همين زمينه متفاوت باعث شد كه فو توريسم روسي راهي كاملاً جدا از فوتوريسم ايتاليا اختيار كند .

وي افزود : فوتوريسم در روسيه به دو شاخه اگوفوتوريسم و كوبوفوتوريسم تقسيم شد . "ايگور سوريانين" شاخه اگو را ابداع كرد . اين شيوه با شعرهاي خوش آهنگ و واژه هاي اختراعي و جمله هاي عجيب كه از قواعد دستور زبان و معني بي بهره بود و بيشتر جنبه شخصي داشت ، مشخص شد و چندان دوامي نيافت . كوبوفوتوريسم كه بيشتر به نفي قواعد ادبي توجه داشت و مانيفست هاي آن در فاصله سال هاي (1912،1914م) منتشر شد به وسيله "خلبتيكوف و "ولاديمير ماياكوفسكي" و چند تن ديگر رواج يافت. اين گروه معتقد به شعري بودند كه از درونمايه هاي احساساتي و عشقي كاملاً خالي باشد .خود را از قواعد مطلق دستور زبان رها كردند و در ابتداي كار به سنت شكني هاي مارينتي ، رهبرفوتوريسم ايتاليايي معتقد بودند و ادبيات روسي را از قديم تا جديد انكار مي كردند.

وي در پايان يادآور شد : دوره نفوذ و رواج فوتوريسم بسيار كوتاه بود و در اروپا پيش از پايان جنگ جهاني اول و در روسيه شوروي تا سال 1921 ازبين رفت، اما اين شيوه با همه سنت شكني ها و نفي و انكاري كه نسبت به مقررات و قواعد ادبي داشت در ادبيات جديد اروپا تاثير زيادي بر جاي گذاشت و مكتب هاي كوبيسم ، دادائيسم، و سورورئاليسم از آن تاثير پذيرفتند .

كارگاه ياد شده با حضور داستان نويسان ، كارشناسان و دانشجويان رشته هاي ادبيات داستاني و زبان و ادبيات فارسي شب گذشته از سوي اداره فعاليتهاي ادبي و هنري معاونت فرهنگي جهاد دانشگاهي واحد تربيت معلم در سالن شماره 4 اين دانشگاه برگزارشد .